We leven niet alleen in tijden van proxy-en drone-oorlogen, maar ook in tijden van de zogeheten cyber-wars, de twitter bots, het rechts-extremisme en opkomend fascisme. Propaganda is niet slechts een “communistisch” fenomeen. Propaganda is een wezenlijk onderdeel van onze samenleving, hier in Nederland, van de Thierry Baudets en zijn soorten, van de VVD en van het midden-politiek.

Ik spreek hier namens mezelf, maar ook namens andere Iraanse diaspora en hopelijk ook de vele andere diaspora uit het Midden-Oosten, onder wie ook de Irakese, Syrische, Koerdische en de Palestijnse gemeenschap. We hebben genoeg van oorlogen. Deze week, dit jaar, en onze hele levens. Schuilkelders, trauma, controle en monitoring, angst, woede, ballingschap, en hopeloosheid, zijn onderdeel van onze realiteit, vaak direct, maar soms indirect, doorgegeven van ouder op kind, generatie op generatie.

De methodologie van oorlog gaat hand in hand met het aansterken van het nationalisme. Zoals ook het patriarchaat hand in hand gaat met militarisme. En elke poging om oorlog te voeren in de naam van het bevrijden van vrouwen en LGBT, is een wezenlijk aanval op gender gelijkwaardigheid, seksuele en reproductieve rechten en vrijheden. Waar dan ook.

Samen moeten we moeten zoeken naar een politieke basis die zowel de eenzijdige berichtgeving en beeldvorming over Iran en het Midden-Oosten in Nederland en in het westen serieus aankaart door in verschillende landelijke media platforms hierop te reflecteren en dit ook publiekelijk uit te spreken. Maar we moeten ook de strijd voor democratie in Irak en Iran ondersteunen om de stemmen van de mensen die tegen hun autoritaire regimes strijden met hun leven, te laten gelden.

De draconische economische sancties opgelegd door de VS en internationale entiteiten, op Iran en in Irak, kunnen we tevens niet loskoppelen van militaire interventies. Economische oorlogsvoering maakt de weg vrij voor militaire oorlogsvoering. De sancties van de VS op Irak maakten de weg vrij voor de invasie van 2003.

De laatste Amerikaanse aanval op Iran, de moord op Soleimani, volgde ook na de vergaande sancties op Iran door de Trump administratie. De moord op Qassem Soleimani door de Trump administratie moet gezien worden als een verontrustende en geïntensifieerde beweging naar verdere oorlogsvoering, alsook de luchtaanval door de Iraanse regering op de legerbasissen in Irak. In plaats van ons achter een van deze regeringen te scharen, moeten we weerstand bieden tegen alle interventies in Iran, Irak, Syrië, en in de hele wereld, die dood en ellende met zich meebrengen.

Massa en grassroots bewegingen die strijden voor democratie in Irak, moeten we in onze acties niet vergeten of op een zijlijn zetten. Naast de economische sancties, is de moord op Soleimani op zichzelf al een verdere militarisatie en securisatie van zowel de Irakese en de Iraanse samenleving, wat dus tot gevolg heeft dat het moeilijker wordt voor populaire democratie bewegingen om te kunnen groeien en zichzelf in stand te houden. Laten we de grassroots protesten van een paar maanden geleden in Iran niet vergeten. De Iraanse regering reageerde bruut met een internet blackout waarbij er meer dan 700 mensen om het leven zijn gekomen en 7000 mensen aangehouden.

Ondertussen, lijkt het erop dat de hals over de kop tactieken van Trump en de dreiging van een oorlog tussen de VS en Iran in vaart is verminderd. Maar we kunnen ons niet in slaap laten sussen.

We moeten ons medemens oproepen om

-In solidariteit te bewegen met grassroots bewegingen voor democratie, over de hele wereld.

-Onze solidariteit betuigen door te beginnen met het aanwijzen van instituten die ons belastinggeld uitgeven om elders geweld te reproduceren in onze naam

-We moeten weerstand bieden tegen surveillance en de militarisatie van politie, grenzen en gevangenissen.

-We moeten ons uitspreken tegen verschillende vormen van oorlogsvoering, dat houdt in economische sancties, proxy-oorlogen, maar ook tegen de zogenaamde ‘war on terror’.

-We moeten ons solidair opstellen met de mensen die in Irak, Syrie, Iran en de in de hele wereld die zich een werkelijk democratische toekomst voorstellen en daarvoor strijden.

Tot slot wil ik graag om een minuut stilte vragen voor alle slachtoffers die om het leven zijn gekomen in de laatste maanden tijdens demonstraties omwille van een betere en democratische wereld, maar ook voor de slachtoffers van het onlangs neergehaalde vliegtuig van Ukraine International Airlines, vlucht PS752 door Iraanse militairen.

Katayoun – feministische vredesactivist